واتس‌اپ و اینستاگرام که معرف حضور همه‌تان هست. برنامه‌هایی که در این سال‌ها جایشان را در گوشی خیلی از ما باز کرده‌اند و اغلب اوقات نمی‌شود روزی برسد که به آن‌ها سرنزنیم.

تعداد کاربران این دو برنامه هم روز به روز در حال افزایش است؛ جریانی که تازگی‌ها برای هر کسی با کمترین برآورد، قابل استناد است و متوجهش می‌شود. اینجا بود که فیسبوک دیگر نتوانست سکوت کند و با سرمایه‌اش وارد میدان شد. زاکر برگ برای جلوگیری از شکل‌گیری رقابت احتمالی این دو برنامه را خرید. اتفاقی که بعد از گذشت سال‌ها تازه برخی‌ها را به فکر واداشته که این رقابت‌گریزی با چه هدفی اتفاق افتاده است و در آینده ممکن است چه پیامد‌هایی داشته باشد.

این روز‌ها هم یک سازمان نظارتی در آمریکا به نام کمیسیون تجارت فدرال (FTC) پرونده این اقدامات را باز کرده و قرار است تا مفصل به آن بپردازد. اما داستان از کجا شروع شد؟ فیسبوک که روزگاری برای خودش برو و بیایی داشت، خیلی زودتر فهمیده بود که این دو شبکه در آینده‌ای نزدیک چه‌ها که نمی‌کنند.

هرکدام از این فضا‌ها که مثلا در پنج شش سال پیش هنوز چندان مثل امروز پیشروی نکرده بودند، کم‌کم داشتند به رقیبی برای فیسبوک تبدیل می‌شدند؛ روندی که شاید آن موقع‌ها چندان به چشم نمی‌آمد، اما مارک زاکربرگ، موسس این فضا در همان زمان آینده این دو شبکه اجتماعی را پیش‌بینی کرده بود. او که انگار می‌دانست به زودی با چه رقبایی روبه‌رو می‌شود، پیشنهاد خرید اینستاگرام را مطرح کرد؛ اتفاقی که در آوریل 2012 و با یک میلیارد دلار رخ داد.

چند روز قبل از این اتفاق گفته می‌شد که اینستاگرام ارزشی برابر 500 میلیون دلار دارد. چند ماه قبل از آن ارزش آن حدود 300 میلیون دلار برآورد می‌شد و حدود یک سال قبل ارزش آن را تنها صد میلیون دلار تخمین می‌زدند. این ارقام و رقم پرداختی توسط زاکربرگ باعث شد تا این خرید در آن زمان خیلی‌ها را متعجب کند و این سؤال را مطرح کردند که آیا مدیرعامل فیسبوک با این سرمایه‌گذاری هنگفت روی شرکتی که در آن زمان هیچ سود و درآمدی نداشت حرکتی احمقانه و اشتباه را انجام نداده است؟

از نقطه‌نظر اقتصادی، اینستاگرام در حال پرداخت سود سهام خود از طریق تبلیغات هدفمند و موفق است. برای مثال در طول سه‌ماهه اول سال 2016، برآورد شد که سود حاصل از اینستاگرام مبلغ 5/572 میلیون دلار و شامل 10 درصد از مجموع سود فیسبوک بوده است. در واقع تحلیلگران در مرکز کردیت سوئیس (Credit Suisse) معتقدند که با نزدیک شدن به پایان سال 2016، اینستاگرام مبلغ 2/3 میلیارد دلار سود برای فیسبوک به ارمغان آورده است.

این ارقام برای خریدی به مبلغ یک میلیارد دلار که هنوز به‌طور نسبی در مراحل ابتدایی پولسازی قرار دارد، خیلی هم بد نیست. برخی تحلیلگران معتقدند که با برآورد فعلی، اینستاگرام باید در محدوده قیمتی بین 25 تا 35 میلیارد دلار ارزشگذاری شود، البته این آمار مربوط به دو سال پیش است و به‌طور حتم این رقم امروز رشد جالب‌توجهی داشته است.

به‌دنبال این ماجرا‌ها حتی تا مدتی جنبش ضدفیسبوک راه افتاد، اما بعد، پس از گذشت حدود پنج سال از این سرمایه‌گذاری عظیم خریداری اینستاگرام توسط فیسبوک نه‌تن‌ها یک معامله بزرگ به‌نظر می‌آمد بلکه حرکتی هوشمندانه محسوب می‌شود. فراتر از همه این‌ها به گزارش یکی از سایت‌های فناوری، زاکربرگ در فرآیند این معامله و خرید بزرگ، بدون دریافت هیچ‌گونه مشاوره‌ای از مدیران و رؤسای کمپانی، تمام مراحل مذاکرات و خرید با کوین سیستروم، مدیرعامل اینستاگرام را خودش ظرف مدت چند روز به انجام رساند.

این پایان تصمیم‌گیری‌ها و اقدامات طوفانی فیسبوک نبود و بعد از مدتی این داستان برای واتس‌اپ هم مطرح و تکرار شد؛ وقتی که این برنامه در حال رشد بود و باز هم فیسبوک احساس خطر کرد. این جا بود که ترجیح داد به جای رقابت کل مجموعه را بخرد و همه را تحت سلطه خود بگیرد. این معامله شش‌سال پیش با رقم 19 میلیاردی انجام شد. این بزرگ‌ترین معامله تاریخ فیسبوک تاکنون بوده است. زاکربرگ بعد از این اتفاق در بیانیه‌ای واتس‌اپ را سرویسی «فوق‌العاده با‌ارزش» توصیف کرد.

همان موقع‌ها بود که واتس‌اپ با برآورد تعداد کاربرانش در وبسایت خود اعلام کرده بود که روزانه یک‌میلیون کاربر جدید شروع به استفاده از این برنامه می‌کنند؛ رقمی که در شکل‌گیری این معامله بی‌تأثیر نبود و امروز محبوبیت آن را می‌بینیم. این اقدامات نشان می‌دهد که در واقع مدیرعامل فیسبوک از قبل تصویری از جایگاهی که فیسبوک در آینده باید در آن قرار داشته باشد، در ذهن خود داشته است.

وی مشتاق بود برای رسیدن به این جایگاه به جای عبور از مسیر جلسات و نشست‌های هیات‌مدیره، پیش‌بینی‌های مالی و تشریفات اداری رایج، به دستان خودش این روند مهم را به سرانجام برساند؛ راهی که ابهاماتی را برای برخی از نهاد‌های امنیتی نظارتی و کسانی که از بیرون شاهد آن بودند، ایجاد کرد.

در همین خصوص به تازگی وال استریت ژورنال به نقل از منابع آگاه مدعی شده کمیسیون تجارت فدرال آمریکا (FTC) در پی بازرسی پرونده خرید اینستاگرام و واتس اپ توسط فیسبوک است. هدف FTC بررسی این احتمال است که فیسبوک قصد داشته پیش از این‌که این شرکت‌های نوپا به رقیبی جدی بدل شوند، آن‌ها را از سر راه بردارد. این در حالی است که زمزمه‌هایی از احتمال تغییر نام این دو اپ و اضافه شدن اسم فیسبوک به آن‌ها به گوش می‌رسد.

طبق این گزارش فیسبوک در گزارش مالی خود از در جریان بودن بازرسی‌هایی توسط این کمیسیون خبر داده بود. این شرکت بازرسی به تبلیغات دیجیتال، نرم‌افزار‌های آنلاین یا تلفن‌همراه، سرویس‌های رسانه‌ای و شبکه‌سازی اجتماعی مربوط می‌شود، اما در آن به جزئیات بیشتری اشاره نشده است. یکی از مواردی که فیسبوک را در زمینه این خرید‌های کلان و پرسود یاری کرده بود، بنا به این گزارش خرید حدود 90 شرکت نوپای کوچک از جمله سرویس ذخیره داده Onavo در سال‌های گذشته بود.

این سرویس استفاده کاربران از برنامه‌ها را رهگیری کرده و به فیسبوک کمک می‌کرد رقبای خود را شناخته و میزان محبوبیت آن‌ها را مشخص کند. اطلاعات به دست آمده از این سرویس باعث شد فیسبوک واتس‌اپ را بخرد و ظاهرا در تعیین اهمیت استوری‌های اینستاگرام نیز به شرکت زاکربرگ کمک کرده بود. با این حال اواخر سال گذشته شکایت اپل به حذف برنامه Onavo از اپ استور منجر شد.

پژوهشگران دانشکده‌ی پزشکی دانشگاه هند موفق شده‌اند راهی ابداع کنند که با استفاده از برق، قدرت مبارزه با عفونت‌های باکتریایی افزایش می‌یابد. آنان پانسمانی طراحی کرده‌اند که از میدان الکتریکی برای ازبین‌بردن عفونت زیست‌لایه در زخم‌ها استفاده می‌کند. یافته‌ی جدید دانشمندان اخیرا در ژورنال Annals of Surgery منتشر شده است.

زیست‌لایه‌های باکتریایی، لایه‌های نازک و لزجی از باکتری هستند که روی برخی زخم‌ها ازجمله سوختگی‌ها یا عفونت‌های بعد از جراحی تشکیل می‌شوند و پس از قرارگرفتن ابزار پزشکی مثل کاتتر (لوله‌ای نازک و بلند و منعطف) به‌وجود می‌آیند. این باکتری‌ها الکتریسیته‌ی خود را تولید و از همین میدان الکتریکی برای ایجاد رابطه و تشکیل زیست‌لایه استفاده می‌کنند که درنتیجه، وضعیت زخم وخیم‌تر و درمان دشوارتر می‌شود.

طبق برآورد مراکز مدیریت و پیشگیری بیماری، 65 درصد از کل عفونت‌ها دراثر باکتری‌هایی به‌وجود می‌آیند که این فنوتیپ زیست‌لایه را دارند؛ درحالی‌که مؤسسه‌ی ملی سلامت این میزان را نزدیک به 80 درصد اعلام کرده است. پژوهشگران دانشکده‌ی پزشکی دانشگاه هند اولین گروهی هستند که به‌جای به‌کارگیری آنتی‌بیوتیک برای درمان زیست‌لایه، روی استفاده از پانسمان مبتنی‌بر میدان الکتریکی مطالعه می‌کنند.

آن‌ها دریافتند این مدل پانسمان نه‌تنها در مبارزه با باکتری موفق عمل می‌کند؛ بلکه در ترکیب با سایر درمان‌ها می‌تواند حتی اثربخشی بیشتری داشته باشد. یافته‌ی جدید دانشمندان می‌تواند در نحوه‌ی درمان بیماران مبتلا به عفونت باکتریایی مقاوم دربرابر آنتی‌بیوتیک تغییر شگرفی ایجاد کند. علاوه‌براین، پانسمان جدید از بروز عفونت‌های زیست‌لایه‌ی جدید در آینده جلوگیری و دراثر تماس با مایعات بدن نظیر مایع زخم یا خون، یک ولت برق تولید می‌کند که این میزان باعث آسیب به بدن یا برق‌گرفتگی نمی‌شود.

دکتر چاندان سن، از دانشمندان این پژوهش می‌گوید: پژوهش ما برای اولین‌بار نشان داد می‌توان با استفاده از پانسمان الکتریکی، زیست‌لایه‌ی باکتریایی را ازبین‌برد. ازآنجاکه وجود زیست‌لایه می‌تواند حتی برای جراحی‌های موفق عوارض زیادی به‌وجود آورد، یافته‌ی ما اهمیت زیادی در عمل‌های جراحی دارد. از این بافت شاید بتوان برای پارچه‌های بیمارستانی نیز استفاده کرد که منبع اصلی عفونت‌های بیمارستانی هستند. بخش بازاریابی پانسمان جدید برای مراقبت‌های سوختگی اخیرا تأییدیه‌ی اداره‌ی مواد غذایی و دارویی ایالات متحده را به‌دست آورده است. تیم پژوهشی مذکور اکنون مشغول مطالعه‌ روی اثربخشی پانسمان جدید در بیماران دچار سوختگی هستند.

یکی از مهمترین کاربردهای درمان زخم با تحریک الکتریکی، حذف باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک است. به گزارش مرکز پیشگیری و کنترل بیماری ها، هر سال حدود دو میلیون آمریکایی به باکتری مقاوم در برابر آنتی بیوتیک آلوده می شوند و حداقل 23 هزار نفر در نتیجه مستقیم این عفونت جان خود را از دست می دهند.

یا تا به حال با مشکل قطعی وای‌فای در هنگام نیاز فوری به اینترنت رو به‌ رو شده‌اید؟ در این مواقع یکی از راه‌های نجات‌بخش (!) استفاده از اینترنت گوشی (دیتای تلفن همراه) بر روی کامپیوتر و لپ‌تاپ است. اما چگونه این کار ممکن می‌شود؟ در این مقاله اتصال اینترنت گوشی به کامپیوتر و لپ‌تاپ را به چهار روش مختلف خواهید خواند.

به طور کلی می‌توان از چهار روش استفاده از کابل شارژ گوشی، استفاده از بلوتوث، استفاده از وای‌فای و استفاده از نرم‌افزار برای به اشتراک گذاری اینترنت گوشی با کامپیوتر و لپ‌تاپ استفاده کرد که در ادامه توضیحات مختصری با ذکر مثال از هر روش ارائه می‌شود.


1. استفاده از کابل یو اس بی

 در این روش ابتدا باید به وسیله‌ کابل شارژر، گوشی خود را به کامپیوتر (یا لپ‌تاپ) وصل کرده و پس از وصل شدن، در گوشی خود مسیر زیر را طی کنید:

 Settings > Network & internet > Hotspot & tethering

سپس گزینه‌ USB tethering را انتخاب کنید. پیغامی روی صفحه‌ی گوشی ظاهر می‌شود مبنی بر این که با انتخاب این گزینه، انتقال داده‌ها بین کامپیوتر و گوشی قطع خواهد شد، آیا می‌خواهید ادامه دهید؟ با انتخاب گزینه ادامه، اینترنت گوشی شما با کامپیوتر به اشتراک گذاشته می‌شود و می‌توانید از اینترنت استفاده کنید. لازم به ذکر است که قبل از این فرآیندها باید دیتای گوشی خود را روشن کنید.

از ویژگی‌های این روش می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

سرعت دانلود و آپلود در این روش بسیار خوب است.
مصرف باتری گوشی بسیار پایین یا حتی صفر است زیرا در جریان اتصال به کامپیوتر (لپ‌تاپ) گوشی خود به خود شارژ می‌شود.
اگر لپ‌تاپ به برق وصل نباشد، شارژ لازم گوشی از باتری لپ‌تاپ تامین می‌شود، بنابراین بهتر است لپ‌تاپ را در هنگام استفاده به برق وصل کنید.


2. استفاده از بلوتوث

این روش از اتصال بلوتوث برای برقراری ارتباط استفاده می‌کند و نسبت به روش قبلی کمی پیچیدگی بیشتری دارد. لازم به ذکر است که این روش تنها برای لپ‌تاپ‌ها و کامپیوترهایی قابل استفاده است که بلوتوث دارند.

برای شروع باید گوشی و کامپیوتر خود را از طریق بلوتوث جفت (pair) کنید. بلوتوث گوشی خود را در حالت روشن و قابل مشاهده توسط دیگر دستگاه‌ها قرار دهید و در کامپیوتر (ویندوز 10)، از مسیر «Settings > Devices > Bluetooth & other devices» بلوتوث خود را روشن و صبر کنید تا موبایل را پیدا کند و دستگاه‌ها با هم جفت شوند.

سپس از طریق منوی تنظیمات گوشی مسیر زیر را طی کنید:

Settings > Network & internet > Hotspot & Tethering > Bluetooth tethering

حالا در کامپیوتر خود روی آیکون بلوتوث کلیک راست کرده گزینه‌ی Join a Personal Area Network را انتخاب کنید. آیکون مربوط به گوشی خود را یافته و روی آن کلیک راست کرده و این مسیر را انتخاب کنید: Connect using > Access point. در این حالت گوشی شما پیامی نمایش داده و اشتراک گذاری اینترنت فعال می‌شود.

ویژگی‌های استفاده از این روش به شرح زیر است:

سرعت دانلود و آپلود خوب، اما پایین‌تر از روش اتصال با کابل شارژر است.
مصرف باتری گوشی به دلیل استفاده از بلوتوث بالا می‌رود اما در گوشی‌های جدیدتر که فناوری بلوتوث جدیدتری دارند، کمی مصرف باتری بهینه شده است.


3. استفاده از Wi-Fi Hotspot

به اشتراک گذاری اینترنت از این روش نسبت به روش‌های قبلی بسیار ساده‌تر، اما از نظر امنیتی کمی ضعیف‌تر است. در این روش گوشی شما مانند یک مودم وایرلس عمل می‌کند و کامپیوتر نیز آن را به عنوان مودم شناخته و به آن وصل می‌شود.

برای استفاده از وای‌فای هات اسپات مسیر زیر را روی گوشی خود طی کنید:

Settings > Network & internet > Hotspot & tethering > Portable hotspot

در صفحه‌ی باز شده هات اسپات را روی حالت روشن قرار داده و Configure hotspot را انتخاب کنید تا بتوانید تنظیمات شبکه را انجام داده و برای هات اسپات خود نام و رمز بگذارید تا کسی که نمی‌شناسید نتواند از اینترنت گوشی شما استفاده کند.

حالا در کامپیوتر یا لپ‌تاپ خود شبکه‌های وای‌فای را جست و جو کرده و شبکه‌ مربوط به گوشی‌تان را پیدا کنید و با زدن رمز وای‌فای به اینترنت گوشی خود متصل شوید.

ویژگی‌های استفاده از این روش به شرح زیر است:

سرعت دانلود پایین‌تر از دو روش قبلی، اما سرعت آپلود بالاتر است. به طور کلی اتصال مطمئن و با سرعت قابل اتکایی به شمار می‌رود.

مصرف باتری گوشی در این روش تقریبا از بلوتوث بالاتر است و احتمالا با سه چهار ساعت استفاده، باتری گوشی را تقریبا خالی می‌کند. بنابراین در استفاده از هات اسپات گوشی نباید زیاده روی کرد.


4. استفاده از نرم‌افزار PdaNet

در این روش شما باید ابتدا نرم‌افزار PdaNet را بر روی گوشی اندرویدی و کامپیوتر خود نصب کنید. این نرم‌افزار به شما کمک می‌کند تا راحت‌تر اینترنت گوشی را با کامپیوتر به اشتراک بگذارید. برای این کار اپلیکیشن موبایل PdaNet را از فروشگاه گوگل یا بازار دریافت و روی گوشی خود نصب کنید.

 پس از نصب، نرم‌افزار از شما می‌پرسد که آیا مایل به دانلود و نصب نسخه‌ ویندوز نرم‌افزار نیز هستید؟ و لینک دانلود رایگان را در اختیارتان قرار می‌دهد. پس از نصب نرم‌افزار بر روی موبایل و کامپیوتر، برای اتصال اینترنت گوشی به کامپیوتر (یا لپ‌تاپ) باید مراحل زیر را طی کنید:

اپلیکیشن PdaNet را روی گوشی خود باز کنید.
گزینه Enable USB Tether را روی صفحه‌ اصلی اپلیکیشن انتخاب کنید.
گوشی خود را از طریق اتصال یواس‌بی (کابل شارژ) به کامپیوتر متصل کنید.
در این مرحله نرم‌افزار PdaNet بر روی کامپیوتر اتصال گوشی را شناخته و مستقیما کامپیوتر را به اینترنت متصل می‌کند.

اگر کامپیوتر به صورت خودکار به اینترنت متصل نشد، روی آیکون نرم‌افزار PdaNet کلیک راست کرده گزینه Connect Internet را از منو انتخاب کنید. پس از طی مراحل فوق، کامپیوتر یا لپ‌تاپ شما از به اینترنت موبایلتان متصل می‌شود و می‌توانید به راحتی از اتصال به دنیای وب لذت ببرید.


جمع‌بندی

از بین روش‌های بالا، اتصال از طریق یواس‌بی بیشترین سرعت و کمترین مصرف باتری گوشی را دارد و در جاهایی که کامپیوترمان مجهز به وای‌فای و بلوتوث نیست (کامپیوترهای رومیزی)، به عنوان تنها راه حل مطرح می‌شود. با این حال اتصال از طریق وای‌فای راحت‌ترین و سریع‌ترین راه اتصال است که البته مصرف باتری بالایی دارد. در نهایت، اتصال از طریق بلوتوث به علت پیچیدگی اتصال اولیه و هم‌چنین سرعت نه‌ چندان بالا مگر در مواقع خاصی توصیه نمی‌شود.

گوگل در پستی وبلاگی خصوصیات حالت تاریک در چهار اپلیکیشن تقویم، عکس، اخبار و اندروید اتو را تشریح کرده و نحوه‌ی فعال‌سازی این حالت را در هر کدام آموزش داده است. حالت تاریک در محیط‌های کم‌نور یا در ساعات شب، رنگ پس‌زمینه‌ی سفید و نوشته‌های سیاه صفحه‌‌نمایش گوشی‌های هوشمند را باهم عوض می‌کند؛ یعنی نوشته‌ها سفید می‌شوند و رنگ پس‌زمینه سیاه. این کار باعث می‌شود نور سفید پس‌زمینه از بین برود که در محیط تاریک یا کم‌نور باعث آسیب و خستگی چشم کاربر می‌شود.

حالت تاریک به‌جز کمک به سلامت چشم کاربر، به افزایش زمان کارکرد باتری هم کمک زیادی می‌کند. برخلاف پنل‌های LCD، در پنل‌های AMOLED رنگ سیاه با خاموش‌کردن پیکس‌های پنل ایجاد می‌شود؛ بدین‌ترتیب اگر پس‌زمینه‌ی صفحه‌ی نمایش تاریک باشد، درواقع، پیکسل‌های بیشتری درمقایسه‌با حالت سفید یا رنگی خاموش هستند؛ پیکسل‌هایی که انرژی مصرف نمی‌کنند.

هرکدام از نرم‌افزارهایی که گوگل درباره‌ی آن‌ها توضیح داده، با روش متفاوتی به حالت تاریک مجهز شده‌اند. برای مثال، تیم فنی بخش گوگل فوتوز باید این مسئله را در نظر می‌گرفت که نرم‌افزار آن‌ها میزبان خاطرات شخصی کاربر است. این تیم برای حفظ کیفیت عکس‌های کاربران از رابط شخصی استفاده کرده که برمبنای کاهش کنتراست عمل می‌کند. اپلیکیشن عکس برای افزایش کیفیت نمایش عکس‌ها در حالت تاریک، به‌جای رنگ سیاه در پس‌زمینه، از رنگ خاکستری تاریک استفاده می‌کند.

گوگل می‌گوید این اپلیکیشن در حالت تاریک، به عکس‌ها حالت نمایش اسلایدی می‌دهد؛ حالتی که شبیه تماشای فیلم در اتاقی تاریک به‌وسیله‌ی پرژکتور است. به‌دلیل اینکه در اپلیکیشن تقویم گوگل کاربر می‌تواند به‌کمک تعداد بی‌شمار رنگ‌های موجود، همه‌چیز را شخصی‌سازی کند، گوگل برای ایجاد حالت تاریک به تطبیق گستره‌ی وسیعی از رنگ‌ها با رنگ سیاه مجبور بوده است. همچنین، گوگل برای انتخاب از بین گستره‌ی وسیعی از رنگ‌ها، رنگ‌های خنثی هم دراختیار کاربران قرار می‌دهد.

برای فعال‌کردن حالت شب در اپلیکیشن تقویم گوگل، روی منو تعبیه‌شده در گوشه‌ی بالا سمت چپ صفحه کلیک کنید و در قسمت تنظیمات به بخش General بروید. در این بخش، قسمت تم‌ها را مشاهده خواهید کرد. کلیک روی این بخش، سه گزینه دراختیار شما قرار خواهد داد: 1. روی حالت روشن بمانید؛ 2. حالت تاریک را فعال کنید؛ 3. تا زمان فعال‌شدن حالت «ذخیره‌ی باتری» روی حالت روشن بمانید.

گوگل در بخشی از پست خود درباره‌ی این موضوع می‎‌نویسد: هرکدام از این نرم‌افزارها پرچم‌دار یکی از اصل‌های اساسی حالت تاریک هستند. در این حالت، برای کاهش فشار به چشم و جلوگیری از به‌هم‌ریختن پیکسل‌ها، از رنگ خاکستری تیره استفاده شده است. قبل از شروع‌به‌کار توصیه‌هایی را مطالعه کنید که درباره‌ی همه موارد از راهنمای ایجاد سایه‌های غیرهم‌سطح تا راهنمای تطبیق تصاویر برای تقویت حس «زندگی در شب» وجود دارند.

بعد از آن، طراحی و گسترش تم تاریک خودتان را آغاز کنید. اپلیکیشن اخبار گوگل هم از حالت تاریک پشتیبانی می‌کند. برای فعال‌کردن این حالت در این اپلیکیشن، روی آواتار کاربری در قسمت بالای راست‌ صفحه کلیک کنید. در بخش تنظیمات، به «حالت تاریک» بروید و آن را فعال کنید. بعد از فعال‌کردن این حالت، می‌توانید آن را همیشه در حالت فعال نگه دارید و طوری تنظیم کنید که فقط در شب یا محیط‌های تاریک فعال شود یا آن را برای همه‌ی حالت‌ها (حتی در محیط‌های تاریک) غیرفعال کنید.

گوگل می‌گوید زمانی‌که واژه‌‌ای کوتاه با رنگ سفید روی صفحه‌ی سیاه ظاهر می‌شود، باعث به‌هم‌ریختن پیکسل‌ها می‌شود و تیم طراحی اپلیکیشن اخبار برای حل این مشکل به‌جای رنگ سیاه، از خاکستری تیره در پس‌زمینه استفاده کرده است. این کار به تیترها و عکس‌ها کمک می‌کند بهتر دیده شوند و کاربر نیز بدون «لرزش» متن آن را مطالعه کند. در نرم‌افزار اندروید اتو، حالت تاریک مشکل کاهش دید راننده به‌دلیل تابش نور سفید پس‌زمینه را حل می‌کند.

گوگل به این نتیجه رسیده بهتر است به‌جای استفاده از گرافیک‌های چندلایه‌ای که در سایر نرم‌افزارها به‌کار برده، در این اپلیکیشن از گرافیک‌های ساده استفاده کند. این کار باعث می‌شود راننده به‌جای درگیرشدن با صفحه‌ی نمایش، روی رانندگی و مسیر تمرکز کند. در اندروید Q، کاربر می‌تواند فعال یا غیرفعال بودن حالت تاریک در «تمام» سیستم گوشی را تعیین کند. باید به این نکته توجه کرد که حالت تاریک فقط برای استفاده در شب یا محیط‌های تاریک طراحی نشده است.